Bizitzan zehar, pertsona ugari ezagutzen ditugu denok, eta aurrerago beste bide batzuk jarraitu arren, badira aztarna uzten dizkiguten pertsonak, nolabait agur esatea gehiago kostatzen zaigunak. Urteak igaro arren gogoan ditugun pertsonak. Denoi gertatzen zaigu.

Ikasturtearen amaieratik gertu gaude, eta batzuentzat, gainera, agur esateko unea da: kasu batzuetan, ikaslea delako beste bide bati ekiten diona, beste batzuetan, ordea, ez duelako izango azken bi urteetan berarekin hainbeste ordu igaro dituen tutorea, eta beste batzuetan, berriz, irakaslea joaten delako, beste bide pertsonal edo profesional bati ere ekiteko gogoz.

Gaur gure ikasleetako bat izan da, Unai Mangas, agur esan diguna, eta, zuzenean ez ezik, hemendik ere bere detailea eskertzen diogu. Zure oparia ikastolara sartu bezain laster egongo da ikusgai, hurrengoan ere sarreran aurki dezazun eta gogoan izan dezazun, denbora igaro bada ere.

Eta sekretu bat kontatuko dizuegu: badakigu ere (nahiz eta haiek ez dakiten), ikasle batzuk isilpean zenbait agur egiten ari direla beren tutoreentzako. Honelako gauzak hunkigarriak dira. Honelakoek erakusten digute hemen, ikastolan, arlo akademikoaz haraindi askoz ere gehiago partekatzen dugula. Eta azken finean, horrek batzen gaitu.

Aurrera, bakoitza bere ibilbidean!