Oraingoan Haur Hezkuntzako eskola batzuetan irribarreak eta gogoetak piztu dituen dinamika bat gauzatu dugu! Zein izan zen jarduera? Irakaslearen ikasle gogokoena nor den jakitea besterik ez.

Bitxia dirudi, ezta? Haur bakoitzaren garapenerako autoestimua eta autokontzeptua hain funtsezkoak diren giro batean, zergatik ez landu kontzienteki ikasgelan? Zergatik ez hausnartu ikasgela batean duen garrantziaz?

Gaurkoan, egitearen heziketan soilik zentratu beharrean, izatearen esferan murgildu gara. Lehen begiratuan azalekoa dirudien arren, mezu indartsu bat gordetzen duen ariketa batean murgilduko gara: gure irudi fisikoa ez ezik, guri buruz dugun pertzepzioa ere islatzen duen ispilua.

Ispilua, itxuraz sinplea den objektu hori, gure autoestimu eta autokontzeptuaren sinbolo bihurtzen da. Nola ikusten durgu gure burua? Zer pertzepzio dugu gutaz? Galdera horiek gure nortasunaren alderdi sakonagoak aztertzera garamatzate.

Irakaslearen ikasle gogokoena nor den jakitean, lehentasun pertsonal bat azaltzeaz gain, norbanako bakoitzaren berezko balioari eta ingurukoek baloratuak eta errespetatuak sentitzearen garrantziari buruzko elkarrizketei ere ateak irekitzen ari gara.

Estandarrak betetzeko presioa ikaragarria izan daitekeen mundu batean, gogora dezagun beti garrantzitsua dela autoestimua loratzen den giroa lantzea, haur bakoitza ikusia, entzuna eta maitatua sentitzea.

Izatearen hezkuntza, hezkuntza emozionala, autoestimuaren sustapena eta autoezagutza funtsezko zutabeak dira haurren eta ikasleen prestakuntza integralean. Eta gaur, ariketa txiki honekin, beste urrats bat eman nahi genuen guztiok merezi dugun giro inklusibo eta aberasgarri hori eraikitzeko bidean.